Wstydliwe dolegliwości – pochwica. O lękach przed kontaktami seksualnymi.
Chciałabym być normalną, pełnowartościową kobietą, niestety, cierpię na wstydliwą dolegliwość, która nazywa się pochwicą. Znam przyczynę tej choroby, jest straszna. Miałam 15 lat, kiedy konkubin mojej matki (nałogowy alkoholik) usiłował mnie zgwałcić. Zdarł ze mnie spodnie i majtki, do szyi przykładał nóż, żebym nie krzyczała. Był pijany i mógł mnie zabić albo okaleczyć, nie wiedząc co robi. Nie wiem, jakim cudem udało mi się wyrwać, uciec do drugiego pokoju i zabarykadować drzwi. Wybiegłam na balkon, żeby wzywać pomocy, ale nie mogłam wydobyć z siebie głosu. Po pewnym czasie on powiesił się, a ja czułam, że moja matka obwinia mnie za to wydarzenie. Do dziś na wspomnienie o tym doznaję bardzo przykrych odczuć – duszenia w gardle i takiego ścisku pochwy, że nie jestem zdolna do stosunku… LIDIA
Wstydliwe dolegliwości – pochwica
…Od dzieciństwa chorowałam na różne choroby i moja matka miała ze mną poważny kłopot, bo w gabinecie lekarskim dostawałam histerii i zachowywałam się okropnie. Teraz mam 24 lata, choruję na stany zapalne narządów rodnych i moja matka nadal musi ze mną chodzić do różnych lekarzy, ponieważ nie pozwalam się zbadać ginekologicznie. Lekarze reagują na to różnie, jedni uważają, że to fanaberie, tak jakbym nie chciała otworzyć ust u dentysty, inni nazywają to pochwicą. Stosunku seksualnego z mężczyzną do tej pory nie miałam, ponieważ reaguję podobnie jak u ginekologa. Matka nie wierzy mi, że nie miałam stosunku, bo jeden z lekarzy stwierdził, że nie jestem dziewicą. Przypuszczam, że moje problemy wzięły się stąd, że w przeszłości jakiś lekarz wyrządził mi krzywdę…
Pochwica jest zaburzeniem seksualnym
Polega na bardzo silnym skurczu mięśni zamykających ujście pochwy, co całkowicie uniemożliwia odbycie stosunku płciowego. Skurcz występuje bezpośrednio przed próbą odbycia stosunku lub – jak u Magdy – przed badaniem ginekologicznym i trwa tak długo, jak długo trwają próby naruszenia pochwy. Niekiedy samo wyobrażenie stosunku lub próba włożenia własnego palca do pochwy może spowodować skurcz. Jego siła może być tak duża, że powoduje ból. W sytuacjach nie związanych z penetracją pochwy skurcz nie występuje w ogóle. Zatem kobiety cierpiące na pochwicę, poza sferą seksu, funkcjonują sprawnie i prawidłowo. Bardzo rzadko spotyka się inną postać pochwicy polegającej na skurczu mięśni w trakcie trwania stosunku, co powoduje uwięzienie członka w pochwie.
W swojej praktyce zawodowej z taką formą pochwicy jak dotychczas się nie spotkałam. Leczenie pochwicy nie jest trudne i zwykle kończy się sukcesem. Raz tylko w mojej praktyce pacjentka z pochwicą przerwała terapię, nie osiągnąwszy pozytywnych efektów. Udała się do chirurga specjalizującego się w akupunkturze, leczyła się u homeopaty, korzystała z urlopów zdrowotnych. Po upływie roku ponownie zgłosiła się do mnie w stanie załamania psychicznego. Była to kobieta 32-letnia, nauczycielka, niezrównoważona emocjonalnie, impulsywna, bardzo religijna. Leczenie rozpoczęła po 6 latach trwania małżeństwa.
Mąż – mężczyzna o wątłej budowie ciała, pracownik umysłowy cieszący się w pracy dobrą opinią, także religijny – przed ślubem nie miał doświadczeń seksualnych. Po kilku nieudanych próbach odbycia stosunku z żoną zniechęcił się i był przekonany, że jest zbyt słabym mężczyzną, żeby przebić błonę dziewiczą żony. Całkowicie zaniechał seksu i w miarę upływu czasu coraz bardziej wstydził się przyznać, że małżeństwo nie zostało skonsumowane. Jedynie chęć posiadania dziecka przywiodła ich do lekarza.
Hipnoteria
Kiedy po chirurgicznym usunięciu błony dziewiczej próby odbycia stosunku nadal były bezskuteczne, małżonkowie zgłosili się do mnie, pragnąc skorzystać z hipnoterapii. Była to najbardziej uporczywa pochwica, z jaką kiedykolwiek się spotkałam. Kiedy wreszcie małżonkom udało się odbyć stosunek, odetchnęłam z ulgą. Na spotkaniu kończącym terapię mąż twierdził, że jest usatysfakcjonowany i szczęśliwy, kobiecie jednak nie udało się polubić seksu i traktowała go jak coś, co “należy się mężowi”, czyli jak obowiązek małżeński.
Wstydliwe dolegliwości – pochwica
Leczenie pochwicy zwykle zaczyna się od nauki relaksacji ze szczególnym uwzględnieniem mięśni krocza i miednicy. Następnie w stanie relaksacji (w hipnozie lub bez) odbywa się praca wyobrażeniowa: obraz palca lub wibratora wkładanego do pochwy, a następnie wyobrażenie pełnego stosunku. W domu, korzystając z nabytych umiejętności rozluźniania mięśni, pacjentka ma za zadanie wkładać palec lub wibrator do pochwy – najpierw sama, a następnie w obecności i przy pomocy partnera.
Wspomniana pacjentka nie chciała nawet słyszeć o wibratorze w pochwie i stawiała poważny opór – nawet w wyobraźni -przed wkładaniem tam czegokolwiek przez męża. Wreszcie udało się jej uzyskać wyobrażenie, że sama wkłada palec męża do pochwy, a następnie jego członek do przedsionka pochwy. Zastosowanie tych wyobrażeń w praktyce doprowadziło wreszcie do odbycia stosunku, jednak bez przeżycia przez kobietę rozkoszy seksualnej.
Uczenie się osiągania przyjemności będzie kolejnym etapem rozwoju seksualnego. Rzecz jasna, jeśli kobieta i jej partner zechcą rozwijać się w tym kierunku. Przyczyną pochwicy oraz większości czynnościowych zaburzeń seksualnych jest lęk. Lęk, który jest pozostałością po przykrych doświadczeniach – urazach, gwałtach, nadużyciach, a w przypadku Magdy – przypuszczalnie po niezbyt delikatnym, sprawiającym ból badaniu lekarskim.
Zaburzenia lękowe
Zaburzenia lękowe łagodniejsze niż pochwica, takie jak lęki przed kontaktami seksualnymi opisane przez Marzenę w poprzednich “Seksretach”, można spróbować przezwyciężyć bez leczenia specjalistycznego. Poniżej podaję jeden z obiecanych Marzenie sposobów.
Jeśli chcecie samodzielnie pozbyć się jakiejś reakcji lękowej związanej z przykrym przeżyciem, potraktujcie to przeżycie tak, jakby było sfilmowane na kasecie wideo, którą oglądajcie kilka razy aż do znudzenia. Kiedy oglądacie emocjonujący film pierwszy raz, zwykle reagujecie emocjonalnie stosownie do jego treści. Jeśli w krótkim czasie obejrzycie ten sam film kilkanaście razy, emocje znikną. Obrazy, które za pierwszym razem wywoływały dreszcze emocji. będziecie mogli oglądać spokojnie, obojętnie, a nawet ze znudzeniem.
Przykre zdarzenia
Przypomnijcie sobie zatem jakieś przykre zdarzenie, które kładzie się cieniem na wasze życie. Myśl o tym powoduje przykre reakcje cielesne i lęk. Sytuacje bezpieczne i dla ogółu przyjemne, które choćby pod jednym względem przypominają to przykre zdarzenie, są przeżywane boleśnie i lękowo. Być może chcielibyście wymazać to z pamięci, ale ja proponuję inną procedurę. Jak wiadomo. wspomnienia – i złe i dobre – składają się z obrazów i wrażeń.
A zatem usiądźcie wygodnie w fotelach tak jak widzowie oglądający film, głowę przechylcie do tyłu, brodę lekko wysuńcie do przodu, przymrużcie oczy i “oglądajcie” jakieś przykre przeżycie tak, jakby zostało sfilmowane. Oczywiście z wami jako bohaterami w roli głównej. Na koniec projekcji, zanim cofniecie wideokasetę, za-trzymajcie obraz. To bardzo ważne: “wejdźcie” w sam środek obrazu i doznajcie wrażeń (odczucia szybkich ruchów do tyłu), że cofacie się wraz z taśmą wideokasety do okresu sprzed wydarzenia.
Wibrująca realistyczna pochwa.
Jeśli uda się doświadczyć wrażeń związanych z cofaniem się do wcześniejszego okresu, poczujecie się tak jak wtedy – być może bardziej wolni i radośni, pełni nadziei i możliwości. Jeśli nie udało się uzyskać pożądanego efektu, spróbujcie jeszcze raz. Wszak tylko kłopot jest rzeczą, którą możecie osiągnąć szybko i za pierwszym razem, bez żadnego powtarzania. MILUTA. Wstydliwe dolegliwości – pochwica. Seksrety 3/1997
Komentarze
Prześlij komentarz