Kiedy wieczorem dom ucicha, lubię tak. Dzieci już zasnęły. W łazience przestała już szumieć woda. Wiem, że teraz żona dokonuje ostatnich czynności kosmetycznych i bez makijażu, świeżutka po kąpieli wejdzie do sypialni. Lubię ten moment, kiedy pali się tylko mała lampka przy łóżku. Radio szemrze delikatną, nocną muzyczkę, a za oknem -noc… Patrzę na drzwi, w których cicho zjawia się, ubrana w długi szlafrok, Ona. Wie, że czekam na nią niecierpliwie, ale droczy się ze mną. Jeszcze papieros, jeszcze coś tam sprawdza w szafie. Jeszcze włącza telewizor, żeby bez zainteresowania przebiec przez kanały. Jeszcze wychodzi do kuchni, żeby napić się wody.. Wreszcie sięga do paska. Zrzuca szlafrok i staje przede mną naga…
Oglądając piktoriale z nienagannie zbudowanymi dziewczynami, odczuwam przyjemność, ale ich nagość w ogóle mnie „nie bierze”. Paradoks? Nie wiem… Widzę tylko stereometryczne zjawiska o wysterylizowanych kształtach; podobne do siebie jak krople wody. Brak mi w nich jakiegoś charakterystycznego szczegółu. Fotografowane w wystudiowanych pozach „pięknoty” są bezosobowe i nie znajduję w nich czegoś, co by mnie pociągało…
Pośród ludzi naszego świata trwa odwieczne szukanie tej jedynej osoby do pary. Właściwie nie wiadomo, kto to ma być, jak ma wyglądać; jakie cechy osobowości i charakteru są najcenniejsze. Wreszcie – jak ułożą się intymne relacje między kochanka-mi… Szczęśliwi ci, którym się udało. Zastanawiające, że wybranymi są najczęściej osoby mające jakąś maleńką „niedoróbkę”.
Maleńką, ale cenną. To skarb dla „znalazcy” i trudno mu się będzie z tym skarbem rozstać… Najpyszniejsze, jeśli jest to szczegół intymny i stanowi tajemnicę dla obojga partnerów… Mnie samego zaskoczył nieoczekiwany wybuch uczuć do szczupłej (wydawało mi się, że lubię pełne kształty) blondynki (zawsze zdawało mi się, że preferuję brunetki) z małym biustem (myślałem, że wolę duże piersi). Ta mała działa na mnie jak narkotyk i to od lat… a jej nagość?!
Wie, że mnie podnieca. Także wie, że nie musi przede mną ukrywać śladów dwukrotnego macierzyństwa. Wie, że ją podziwiam i pragnę… Lubi być naga… Nie wchodzi od razu pod kołdrę. Kokietuje… Chce, żebym zauważył, że ma świeżo wydepilowaną cipkę (zauważyłem to od razu!). – Masz śliczną dupkę – szepczę. – Wiem! Wszyscy mi to mówią – odpowiada ze śmiechem.
Klęka na łóżku i ściąga ze mnie kołdrę. Intencjonalnie wciągam brzuch, który od pewnego czasu jest za bardzo wystający, ale Ona twierdzi, że taki lubi. Jej drobne, cudownie miękkie piersi wpasowują się jak ulal w moje dłonie. Zachwycam się fakturą Jej ciała. Szukam drobnych szczegółów, które znam na pamięć… Małej blizny na lewej piersi i drugiej, delikatnej i wąskiej – pozostałości po urodzinach młodszej córki…
Dotykamy się. Cieszymy nagością. Uśpiona namiętność budzi się i rozgrzewa nas podnieceniem. Nie gasimy światła, żeby nie uronić nic z widoku wtulonych w siebie ciał. Filigranowe, kobiece ciałko otwiera się przede mną. Pozwala, żebym w nie wszedł. Maleńka blizna na piersi różowieje. Co z tym wspólnego ma gentleman? A ma! Gentleman otóż jest uprzejmy dla modelek i chętnie zerknie na piktoriale, ale adoruje kobiety, które przypadek naznaczył oryginalnym „sznytem”. MATEUSZ. Seksrety 3/1999
Komentarze
Prześlij komentarz